Wikipedia’dan okuduğumdan yola çıkarak; yin ve yang (/ jɪn / ve / jɑːŋ, jæŋ /; Çince: 陰陽 yīnyáng, lit. "Karanlık-parlak", "olumsuz-pozitif"), eski Çin felsefesinde, görünüşte zıt veya karşıt güçlerin aslında doğal dünyada tamamlayıcı, birbirine bağlı ve birbirine bağımlı olabildiğini ve birbirleriyle ilişki kurarken birbirlerinin ortaya çıkmasını sağlayabildiğini anlatan bir düalizm kavramıdır. Evrenin dinamiğini karşıt kutuplarla açıklar. Bu kutupların birbiriyle etkileşiminin evreni, her şeyi nasıl oluşturduğunu ortaya koyar.
Dünyayı anlamak ve kavramak için sıkça kullandığım bir yaklaşımdır düalizm yani ikicilik ve karşıt kutupların etkileşimi.
Düalizm, felsefe ve din biliminde başta olmak üzere, çeşitli öğretilerden bahsetmek ve bunları tanımlamak için geliştirilen yöntem olarak adlandırılabilir. Bu öğretilerin tamamında iki temel maddenin (genelde zıt) bulunduğu yer alır. Bu iki temel madde, özellikle de zıt güçler veya varlıklar olabilir. (Wikipedia)
Bu ara kafayı isyan ve şükür kavramlarına taktım. İsyankar ruhum bir taraftan yaşla daha çok şükreden bir hale bürünürken diğer taraftan yine aynı “yaş alma” beni sadece kendim için değil toplum için de bir şeyleri değiştirmek adına harekete geçmeye ve haksızlıklara, eşitsizliklere ses çıkarmaya doğru götürüyor.
İçinde bulunduğun durumdan rahatsızlık duymak aslında oradan çıkış yolu bulabilmenin de ilk adımı. Rahatsızlık hissi bizi bir yerde harekete geçiren şey. Ve bu hisle başlayan hareketlerle bireylerin verdikleri mücadeleler gün geliyor birleşerek, büyüyerek toplumsal hareketleri ve değişimi de tetikliyor. Haksızlıklar karşısında susmamak, zorbalığa hayır demek, güçlünün güçsüzü ezdiği düzenlere isyan etmek önce kendiniz ve sonra aslında “bir şey değişir, her şey değişir” mantığıyla başkaları için de bir değişimi tetikliyor.
Diğer tarafta ise durumumuz ne olursa olsun kabullenmek, halimize şükretmek, zorlukların tekamülün bir parçası olduğu görüşüyle olgunlukla karşılanması ve isyan etmemek, bir noktada kaderimizle barışmak ve akışın içinde kalmak kavramları var. İç huzur ve sükunet, mutluluğun kaynağı sonsuz sevgi ve kabul için doğu felsefeleri, din öğretileri ve daha bir çok şeyle bu bakış açıları hayatımızda.
Benim için ise soru yine burada başlıyor. Değişim için isyan ve harekete geçmek bir tarafta, kabul ve teslimiyet ile gelen huzur diğer tarafta. Bunlar tam olarak zıt güçler olmayabilir tabii ama içimde bir yin yang formülasyonunda gelgitleri tetikliyor ve sorularla bir #pazarkaralamalari konusu olarak çıkıyor karşınıza.
Şükreden bir isyan ve isyanda bir şükür bulabilmek, denge, yine denge, hep denge ve tüm bunlarda asaletle, nezaketle ve güzellikle var-olabilmek belki işin özü.
Çok şükür ki bunu başarabilmiş insanlar sayesinde bugün bazı şeyleri yüksek sesle söyleyebiliyoruz.